• Z historii Goszyc

        • Źródła pisane wspominają o Goszycach po raz pierwszy w dokumencie Kazimierza Wielkiego z 1361r. Przez pewien okres były one własnością Królowej Jadwigi. W 1398r. król Władysław Jagiełło, zgodnie z wolą królowej Jadwigi, odstąpił Goszyce kapitule krakowskiej. Później ich właścicielką została Jadwiga z Tenczyna. W roku 1673 powstał tu drewniany dworek zwany modrzewiowym. W 1820r. właścicielem Goszyc został prof. Wojciech Boduszycki. Za udział w powstaniu 1831r. jego syna Feliksa Boduszyckiego, ziemie goszyckie zostały skonfiskowane przez rząd rosyjski, lecz na mocy amnestii wróciły częściowo do właściciela, częściowo zostały rozdzielone pomiędzy służbę dworską. Po paru latach Boduszycki odsprzedał ziemie Zawiszom. W 1890r. Artur Zawisza zbudował drugi dwór. Po latach, córka Zofia Zawiszanka z mężem Januszem Gąsiorowskim, a następnie z inż. Romanem Kernem, gospodarowała w Goszycach aż do reformy rolnej w 1945 r. Wtedy to ziemie dworu goszyckiego rozdzielono pomiędzy służbę dworską, a zabudowania gospodarcze z polem ok. 20 ha zostały własnością Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Tu przez parę lat znajdował się ośrodek szkolenia studentów AGH. Wcześniej, w 1914 roku, część ziem, tzw. Legionówka została podzielona na dziesięciomorgowe gospodarstwa, którymi Maria Zawiszanka - Gąsiorowska-Kernowa obdarowała legionistów.

               Goszyce są starą prehistoryczną osadą. Początki działalności ludzkiej sięgają tu kilka tysięcy lat pne. Przedstawiciele Akademii Umiejętności w 1936 r. natrafili tu na chaty i jamy mieszkalne, a w nich na ślady palenisk i liczny materiał ceramiczny. Na terenie lasu goszyckiego natrafiono na cmentarzysko wczesnohistoryczne, na grób ciałopalny oraz wiele innych cennych materiałów.

          Naczynie z grobu w Goszycach  

           

           Piłka krzemienna i sztylet miedziany  z grobu w Goszycach

           

           Rozpoczęte badania nie zostały doprowadzone do końca. Ziemie te mogą kryć jeszcze wiele tajemnic. 

                W Goszycach wznosi się mogiła, usypana poległym powstańcom z 1831r. Według przekazów, kiedyś była to duża mogiła, dziś jest to nieduży kopczyk z krzyżem na kamiennym cokole. Miejscem tym opiekują się mieszkańcy wsi oraz uczniowie miejscowej szkoły.    

                Goszyce odwiedzały postaci znane z kart historii Polski. Gościł tu król Jan Sobieski po zwycięstwie wiedeńskim. W 1914r. przybył do Goszyc patrol strzelecki - pierwszej kadrowej – pod dowództwem mjr Beliny Prażmowskiego. Wydarzenie to upamiętnia tablica wmurowana w ścianie dworku goszyckiego.

           

          Patrol "Beliniaków" w Goszycach. Trzeci od lewej- Władysław Belina Prażmowski.

           

                W sierpniu 1924r. gościł tu marszałek Józef Piłsudski.

          Goszyce, 2-5.08 1924r. Spotkanie uczestników pierwszego patrolu ułanów w dziesiątą rocznicę wymarszu "siódemki". Siedzi czwarty od lewej - Józef Piłsudski.


               W czasie I wojny światowej w Goszycach mieszkali Turowiczowie, tu też na przełomie 1944/45 roku mieszkał i tworzył Czesław Miłosz.

               Przez wieś biegnie droga „Szlakiem Kościuszki” zbudowana w 1964 roku. Tędy 3 IV 1794r. Kościuszko z wojskiem oraz chłopami przeszedł z Luborzycy do Koniuszy w drodze do Racławic, gdzie 4 IV 1794r. stoczono historyczną bitwę.  

           

          Na podstawie: 

          Roman Domański , „Zarys dziejów ziemi luborzyckiej”

          Roman Domański, „Krótki zarys dziejów kościoła i parafii luborzyckiej”

          Julian Zinkow, „Szlakiem Kościuszki”